Dziękując Księdzu Przemysławowi za przygotowanie pielgrzymki parafialnej, która odbyła się dn. 12.06.2021 roku do Kalwarii Zebrzydowskiej na ogólnopolskie spotkanie Apostolatu „Margaretka”, pragnę podzielić się wrażeniami i przeżyciami z tego wspaniałego dnia. Z Wolbromia wyjechaliśmy o godz. 7:30 autokarem z modlitwą na ustach w dobrych nastrojach, przy słonecznej pogodzie. W pielgrzymce uczestniczyło ponad 30 osób z Księdzem Przemysławem na czele ,który w czasie podróży zapoznał nas z programem spotkania i wskazówkami jakie były nam konieczne. Dojeżdżając do Kalwarii, śpiewem powitaliśmy Matkę Bożą, a w drodze z parkingu do klasztoru zrobiliśmy kilka zdjęć. Pragnieniem każdego z nas na sam początek było pokłonić się Panu i Jego Matce w ikonie Cudownego Obrazu, a następnie włączyć się w pierwszy punkt programu tj. część radosna różańca w intencji kapłanów, Apostolatu „Margaretka” i Tych którzy podejmują tą modlitwę, powierzając się Maryi przez wstawiennictwo Sługi Bożego Kard. Stefana Wyszyńskiego. Następnie wsłuchaliśmy się w konferencję, której tematem wiodącym było życie wiarą w obecności Bożej i Jego planów, naznaczone cierpieniem Sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego. Najważniejszym punktem spotkania była Eucharystia, kiedy to sam Bóg daje nam się cały, przychodzi do naszych serc, do naszego życia abyśmy zdążając drogami ufnej wiary mieli życie wieczne. To największa i odwieczna Miłość BOGA do człowieka w tym posługują nam kapłani, jakże więc nie otaczać ich modlitwą? Eucharystii tej przewodniczył Ks. Bp Janusz Mastalski wraz z kapłanami, którzy przybyli z grupami apostolatu. Ks. Biskup wygłosił homilię, w której przypomniał nam czym jest apostolat „Margaretka”. Jest to powołanie, zobowiązanie i zadanie. Wyraził też wdzięczność w imieniu wszystkich Kapłanów, zachęcając do podejmowania modlitewnej opieki nie pytając po co? i dlaczego ja? Przyjęcie Pana Jezusa do naszych serc umocniło nas niesamowicie co dało się odczuć w otoczeniu osób tworząc jedną całość, rodzinę. Na zakończenie Mszy św. miało miejsce przyrzeczenie dwóch Margaretek – za Ks. Bp. Janusza Mastalskiego i Kustosza sanktuarium, zaś dla osób należących już do grup apostolatu, było to odnowienie podjętych wcześniej zobowiązań. Następnym punktem programu była Droga Krzyżowa. Rozważania przedstawiające przeżycia Jezusa w czasie osądzania, skazania i torturowania Go w drodze na górę śmierci aż do ukrzyżowania, a także pokazanie zachowania osób, które do tego się przyczyniły. Rozważania te nawiązywały do dzisiejszych czasów. Jak my w codzienności krzyżujemy Jezusa i wydajemy wyroki, osądzamy w imię ustaw, rzekomego dobra, a nie kierujemy się wiarą miłością, wdzięcznością, czego oczekuje od nas Bóg. Patrząc oczyma wiary można było przeżyć głębię i sens tego spotkania z Panem w drugim człowieku, gdziekolwiek się przebywało czy to w kaplicy, czy na zewnątrz, odczuć można było duchową jedność i cel tegoż spotkania- to raduje serce, umacnia i daje siły do dawania świadectwa życia w bliskości z Bogiem Trójjedynym i Maryją Matką Kapłanów. To niektóre myśli jakie cisną się na usta, jest ich jeszcze bardzo wiele, ale tymczasem zapytajmy samych siebie? co wynieśliśmy z tego spotkania? co zyskaliśmy, do czego nas zachęcił i pociągnął sam Pan Jezus i Maryja Kalwaryjska??? Wiesława
